Die embriologie is die studie van die ontwikkeling van 'n ongebore vrug (embrio). Vroeër is daar geglo dat elke organisme onmiddellik na bevrugting reeds volmaak in die moederliggaamgevorm was en nog net groter moes word. Vandag is dit egter algemene kennis dat die vorming van weefsel en organe voor die geboorte van 'n nuwe organismes geleidelik oor 'n bepaalde tydperk plaasvind.
Die wetenskap van vergelykende embriologie maak 'n studie van die ooreenkomste van die verskille tussen die embrio's van verskillende diervorme in vergelykbare ontwikkelingstadia. In 'n baie vroeë stadium van ontwikkeling lyk die embrio's van alle werweldiere baie na mekaar en na die volwasse stadia van laer diere. In die afgelope paar jaar is daar baie aandag gegee aan die eksperimentele embriologie, wat ook dikwels die ontwikkelingsfisiologie genoem word.
Met behulp van moderne chirurgiese, chemiese en fisiese metodes probeer navorsers om die uiteenlopende invloede waaraan die embrio tydens sy ontwikkeling onderhewig is, te verstaan. Vir hierdie eksperimente maak navorsers hoofsaaklik gebruik van die eiers en embrio's van seekastaiings, voëls, amfibieë en insekte. By plante het embriologie betrekking op die studie van die ontwikkelingnvan die saadknop,